१
The Gardener माळी /बागवान
दया करा आपल्या सेवकावर, राणीसरकार !
दरबार आटोपला आहे आणि माझे सेवक सर्व गेलेत . तू का इतक्या उशीरा आलास ?
जेव्हा तुमचे इतरांबरोबरचे काम निपटते , ती माझी वेळ.
मी विचारायला आलो की काय शिल्लक आहे तुमच्या शेवटच्या सेवाकाकरिता.
काय आशा करतोस तू जेव्हा इतका झाला आहे उशीर ?
करा मला माळी तुमच्या बगिच्याचा.
काय मूर्खपणा आहे हा?
मी सोडून देईन माझी इतर कामे.
मी फेकतो माझ्या तलवारी आणि भाले खाली जमिनीवर. नका पाठवू मला दूरच्या दरबारांमध्ये; नका
आज्ञा देऊ करण्याची नवीन विजय. पण करा मला माळी तुमच्या बगिच्याचा.
काय राहतील तुझी कर्तव्ये?
सेवा तुमच्या फावल्या वेळा मध्ये.
मी ठेवीन ताजा हिरवा रस्ता जेथे तुम्ही फिरता सकाळी, जेथे तुमच्या पाउलाचे अभिवादन होईल प्रशंसेने प्रत्येक टप्प्यावर फुलांनी जे उत्सुक आहे मरायला.
मी तुम्हाला झोका देईन झुल्यावर फांद्यामधील सप्तपर्णीच्या, जेव्हा लवकर उगवलेला संध्याकाळचा चंद्र करेल धडपड स्पर्श करावयास तुमच्या परकरास पानांमधून.
मी करीन तरोताजा सुगंधी द्रव्याने दिवा जो जळतो तुमच्या पलंगाजवळ, आणि सजवीन तुमचे पाय ठेविण्याचे आसन चंदन आणि केशराच्या मिश्रणाच्या अदभूत मांडणीने.
काय तू घेशील तुझे इनाम म्हणून ?
मुभा पकडण्याची तुमच्या नाजुक मुठी जशा कोमल कमळाच्या कळ्या आणि सरकवायची फुलांच्या साखळ्या तुमच्या मनगटात; रंगविण्याची तुमची पाऊले पायांची लाल रसाने अशोक पाकळ्यांच्या आणि हलकेच झटकून टाकण्याची कण धुळीचा जो संधी पाहत होता तेथे रेंगाळण्याची.
तुझी प्रार्थना मंजूर आहे, माझ्या सेवका, तू होशील माळी माझ्या बगिच्याचा.
Poem 1
Gardener by Rabindranath Tagore
Free Translation by Vandana Pathak
The Gardener माळी /बागवान
सेवक
दया करा आपल्या सेवकावर, राणीसरकार !
राणी
दरबार आटोपला आहे आणि माझे सेवक सर्व गेलेत . तू का इतक्या उशीरा आलास ?
सेवक
जेव्हा तुमचे इतरांबरोबरचे काम निपटते , ती माझी वेळ.
मी विचारायला आलो की काय शिल्लक आहे तुमच्या शेवटच्या सेवाकाकरिता.
राणी
काय आशा करतोस तू जेव्हा इतका झाला आहे उशीर ?
सेवक
करा मला माळी तुमच्या बगिच्याचा.
राणी
काय मूर्खपणा आहे हा?
सेवक
मी सोडून देईन माझी इतर कामे.
मी फेकतो माझ्या तलवारी आणि भाले खाली जमिनीवर. नका पाठवू मला दूरच्या दरबारांमध्ये; नका
आज्ञा देऊ करण्याची नवीन विजय. पण करा मला माळी तुमच्या बगिच्याचा.
राणी
काय राहतील तुझी कर्तव्ये?
सेवक
सेवा तुमच्या फावल्या वेळा मध्ये.
मी ठेवीन ताजा हिरवा रस्ता जेथे तुम्ही फिरता सकाळी, जेथे तुमच्या पाउलाचे अभिवादन होईल प्रशंसेने प्रत्येक टप्प्यावर फुलांनी जे उत्सुक आहे मरायला.
मी तुम्हाला झोका देईन झुल्यावर फांद्यामधील सप्तपर्णीच्या, जेव्हा लवकर उगवलेला संध्याकाळचा चंद्र करेल धडपड स्पर्श करावयास तुमच्या परकरास पानांमधून.
मी करीन तरोताजा सुगंधी द्रव्याने दिवा जो जळतो तुमच्या पलंगाजवळ, आणि सजवीन तुमचे पाय ठेविण्याचे आसन चंदन आणि केशराच्या मिश्रणाच्या अदभूत मांडणीने.
राणी
काय तू घेशील तुझे इनाम म्हणून ?
सेवक
मुभा पकडण्याची तुमच्या नाजुक मुठी जशा कोमल कमळाच्या कळ्या आणि सरकवायची फुलांच्या साखळ्या तुमच्या मनगटात; रंगविण्याची तुमची पाऊले पायांची लाल रसाने अशोक पाकळ्यांच्या आणि हलकेच झटकून टाकण्याची कण धुळीचा जो संधी पाहत होता तेथे रेंगाळण्याची.
राणी
तुझी प्रार्थना मंजूर आहे, माझ्या सेवका, तू होशील माळी माझ्या बगिच्याचा.
Poem 1
Gardener by Rabindranath Tagore
Free Translation by Vandana Pathak
No comments:
Post a Comment