वादळी जीवन की जीवन वादळ 

ढगाळलेले आकाश काळवंडले   क्षणात ,

आणि सोसाट्याच्या वाऱ्यासोबत

सुरु झाला गारांचा वर्षाव वेगात

कोसळून पडल्या फांद्या जोरात।

लहान मोठ्या पडत होत्या गारा

पशु पक्षी कोणालाही नव्हता थारा 

भयानक होता तो  निसर्गाचा नजारा

पाहून जीव झाला होता कावरबावरा।

पळत होते लोग  रस्त्यावर सैरावैरा  

केविलावणे होऊन शोधत होते आसरा 

देखूनिया निसर्गाचा रूद्र चेहरामोहरा 

हतबल झाला मनुष्य -प्राणी  बिचारा।   

 निमिषातच मग  शुभ्र नभ खुलले

सूर्यदेव ही आनंदून   हसु लागले

इंद्रधनुष्यी तोरण मोहक सजले

पक्षी किलबिल बागडु लागले.

जीवनात जर हे आक्रीत घडले 

जादुच्या छडीने सर्व काळे ढग हटले 

निसर्गाकडून जन थोड़ेबहुत शिकले 

झाले गेले ते सर्व वादळ विसरले,  

जीवनी इन्द्रधनुष्य मग झगमगू लागले 

दुःखीकष्टी चेहरे आनंदे हसू लागले 

सृष्टीचा  हा  कठिण  पाठ समजले 

प्रकाशाने आयुष्य उजळून, मोहरून  गेले। 

वंदना पाठक 

    

ते  पिवळेजर्द फूल

निवडुंगाच्या काटेरी झाडावर उमलले
सुंदर  पिवळेजर्द फूल
 तीक्ष्ण काट्यांनी वेढलेले
 ते मनाला घालते भूल

खडकाळ जमिनीत रुजलेले
जणू उपेक्षित गरीब मुल
हिरव्या रंगात सजलेले
दर्शविते जिजीविषेची चाहूल

मानवी जीवनाचे आगळे वेगळे
गुपित मज ला त्यात उमगले
खडतर परिस्थितीत लढले जगले
तरीही ते हसले, खुलले,  फुलले

ते निवडुंगाचे पिवळेजर्द फूल
मम मनाला घालते भूल 

बकुळ गंध 

शाळेतील आठवणीनां  दिला  होता पूर्णविराम

काही होत्या ठळक तर काहींना ठोकला होता सलाम  

काही खुणावत होते चेहेरे  हसत डोळे मिचकावत ढगाआडून

 काही विरुन गेले होते अस्पष्ट होत धुक्यामधून 

तरी बकुळ गंध स्मृतिंचा दरवळत होता आसपास 

मनाला ताजगी देत निरभ्र  करत होता तो विनासयास  

डोकावणारे चेहेरे  समोर येत कधी कधी बाजाराहाटात 

परंतु नाव आणि चेहऱ्यांची सोडवता नव्हती   येत  नीरगाठ। 

   अचानक आला शाळकरींना भेटण्याचा प्रस्ताव  एक दिनी 

   सर्व मित्रमैत्रिणींच्या पुनर्मिलनाचा  ठरवला होता बेत कोणी 

   सर्व आठवणीनां अचानक फुटले हिरवेकंच  कोवळे धुमारे 

   नजरेसमोर यायला लागले भूतकालातील दिवस साजरे  

  पुस्तकात सांभाळून ठेवलेल्या बकुळ सुमनांप्रमाणे 

  मनाला स्पर्श करून अलगद गोंजारणाऱ्या मोरपिसाप्रमाणे 

  झंकारून माझ्या तनमनाला एक एक चेहरा सामोरे आला 

  ई मेलच्या माध्यमातून  बकुळ गंध  परत दरवळून  गेला।  

पुनर्मिलनाने जादूची छड़ी फिरली, मनाला नवीन उभारी मिळाली 

व्हाट'स ऍप ने भावविश्वे फुलली , शुभ्र नवी   रम्य दालने  खुलली   

फेसबुकने घडवली कमाल, त्यात डी व्हीडी व छायाचित्रांची धमाल  

निर्मल मैत्रीचे भावबंध  गुंफले,  'पचपनचे  बचपन' पुनश्च सुरु जाहले। 

नृत्य वादन गायन साथ साथ , बालपणीचे खेळ रंगले घेवुनी हातात हात

रंगु लागले चर्चासत्र , राजकारण,क्रिकेट , साहित्य , नाही एकही विषय वर्ज्य 

वर्धु दे , फुलू  दे, खुलु दे,   गंधित होवू दे हे आमुचे प्रेमबंध निर्व्याज। 

वंदना पाठक 

,